Pectine wordt gewonnen uit fruit en is een oplosbare voedingsvezel en een natuurlijk bestanddeel van elke plant.

Pectines komen voor in plantaardig voedsel zoals fruit en vruchten, vooral in de schil en de zaden. Appels en citrusvruchten zijn bijzonder rijk aan pectine. Hoe steviger en dikker de schil van de vrucht, hoe hoger het pectinegehalte. Zacht vruchtvlees, bijvoorbeeld aardbeien of mango's, hebben weinig pectine. Pectine bestaat uit lange-keten koolhydraten, regelt de waterhuishouding en stabiliseert de celwanden in fruit en planten.

Een vaste gel wordt gevormd wanneer pectine in contact komt met water, suiker en zuur (bv. fruitzuur). Om producten de gewenste consistentie te geven, wordt pectine in de levensmiddelenproductie gebruikt om gelei, jam of fruitgom te maken. Als geleermiddelen behoren pectinen tot de groep additieven (E 440).

Pectine wordt verkregen uit gedroogde appeldroesem. Dit is het residu (de pulp, schil en pitten) dat overblijft wanneer appels worden geperst om appelsap te maken. Pectine kan ook worden verkregen uit de schillen van citrusvruchten. Het afval wordt zo nuttig gebruikt. De afvallen worden vervolgens gedroogd en de pectine wordt opgelost met behulp van water. Ultrasone extractie is een andere zachte, niet-thermische behandeling om appelpectine of pectine te produceren.

Gelatine als geleermiddel wordt ook verkregen uit het bindweefsel van verschillende diersoorten. Veel conventionele levensmiddelen, bijvoorbeeld fruitgom, worden gemaakt met niet-veganistische gelatine als geleermiddel! Deze gelatine is dus niet veganistisch.

Het plantaardige geleermiddel pectine is daarom voor veel consumenten het veganistische alternatief.

Appelpectine wordt in de levensmiddelenindustrie gebruikt als plantaardig substituut voor gelatine. Het geeft de juiste consistentie voor gelei, jam, marmelade, melkproducten en frisdranken. Maar pectine wordt ook gebruikt in veganistische worstalternatieven en in tal van farmaceutische producten.

Pectine uit appels wordt speciaal gebruikt voor gebakken producten. De voedingsvezel pectine is toegelaten voor de productie van biologische producten vanwege zijn onschadelijkheid en onschadelijkheid.

Appelpectine is in de ruimste zin een voedingsvezel en heeft ook een effect op onze darmen.

Voor de goede darmbacteriën zijn de oplosbare voedingsvezels voedsel, zoals het prebioticum inuline. Als het microbioom (de gemeenschap van bacteriën) gezond en sterk is, voelen we ons goed omdat het lichaam goed werkt. Prebiotica helpen de stoelgang te reguleren. Bij diarree helpt de voedingsvezel pectine, evenals het bekende huismiddeltje van geraspte appel.

In de darm vormt appelpectine een gelachtige beschermlaag op het darmslijmvlies. Gifstoffen worden gebonden en uitgescheiden en diarreeverwekkers krijgen minder kans.

De wateroplosbare voedingsvezels in appelpectine kunnen het cholesterolgehalte verlagen. Een verhoogd cholesterolgehalte behoort tot de lipometabole aandoeningen en wordt ook hypercholesterolaemie genoemd. Als het cholesterolgehalte te hoog is, vormen zich afzettingen in de slagaders.

De bloedstroom kan door deze afzettingen worden belemmerd en in het ergste geval volledig tot stilstand komen. Dit heet aderverkalking, wat het risico op een hartaanval of beroerte verhoogt.

Pectine werkt cholesterolverlagend. Verschillende studies hebben dit inmiddels bewezen. De inname van 75 gram gedroogde appels per dag leidt tot een daling van het cholesterolgehalte met ongeveer 25 procent.

Bovendien kunnen pectines galzuur binden, dat via het spijsverteringsstelsel wordt uitgescheiden. Galzuur is nodig voor de vertering van vetten. Door het uit te scheiden, heeft het lichaam nieuw galzuur of cholesterol nodig.

Het vetgehalte in het bloed daalt omdat het bestaande "overschot" in het lichaam wordt opgebruikt. Een ander voordeel is dat pectine de bacteriën in de darm afbreekt, waardoor vetzuren met een korte keten ontstaan. De vorming van nieuw cholesterol in de lever wordt geremd door deze korte-keten vetzuren.

Pectines hebben een positief effect op de vetstofwisseling, het zenuwstelsel, de suikerstofwisseling en het immuunsysteem. Volgens recente studies beïnvloedt een gezonde en goed gevoede darmflora ook onze stemming en onze hersenen.

Ze vormen de bouwstenen van neurotransmitters als dopamine, serotonine en GABA. GABA, een niet-eiwitvormend aminozuur en een belangrijke neurotransmitter, wordt gevormd in de alvleesklier en de hersenen.

Ongeveer 100 miljoen zenuwcellen bevinden zich in onze buik en vormen het enterisch zenuwstelsel. Via de nervus vagus stuurt dit zenuwstelsel signalen heen en weer tussen de darmen en de hersenen.

Pectine vertraagt de maaglediging. Daardoor voelen we ons langer vol en is de kans op trek kleiner. Aangezien de voedingsvezel pectine de vetvertering afremt, verhoogt het de vetverwijdering en kan het helpen bij het afvallen. Studies van de Los Angeles County University en het Amerikaanse leger hebben aangetoond dat pectine geen schadelijke effecten heeft.

Daarentegen heeft pectine geen schadelijke bijwerkingen in vergelijking met veel conventionele afslankmiddelen. Het reguleert daarentegen het cholesterolgehalte en de bloeddruk en ontgift de darmflora. Bij het afvallen moet men echter niet alleen vertrouwen op appelpectine. Het leidt op zichzelf niet tot het gewenste gewicht, maar appelpectine kan helpen. Gezonde voeding, voldoende beweging en sport en een aangepaste energie-inname zijn verdere maatregelen voor gezond gewichtsverlies.

Voedingsvezels vertragen de opname van werkzame stoffen in mineralen, geneesmiddelen of vitaminen. Bij geneesmiddelen geldt dit voor cholesterolverlagers, hartglycosiden, schildklierhormoon L-thyroxine en vooral pijnstillers. Er moet een interval van 2 uur worden aangehouden tussen het innemen van deze geneesmiddelen en appelpectine als u ze moet innemen. Zoals bij alle voedingsvezels is het vooral bij het gebruik van pectine belangrijk om gedurende de dag voldoende te drinken.

In vergelijking met dierlijke gelatine is pectine als plantaardig geleermiddel een ecologisch, duurzamer en dierproefvrij alternatief. Het productieafval, dat van plantaardige oorsprong is (appeldroesem), wordt dus nuttig hergebruikt als pectine op het gebied van plantaardige geleermiddelen.

Conserveringsmiddelen en zelfs palmolie en veel suiker zitten vaak in kant-en-klare confituursuiker.

Regenwouden worden voortdurend gekapt om palmolieplantages aan te leggen omdat wij als consumenten te veel palmolie gebruiken. Daarom moeten we de consumptie van palmolie beperken waar dat zinvol is om de regenwouden te beschermen. Gelerende suiker heeft geen palmolie nodig en het is zinvoller appelpectine te gebruiken.